Een portret van een vrouw met gesloten ogen in een moment van serene zelfzorg, met bloemen in haar haar. De compositie is een mooie, vredige en zachte herinnering aan het belang van rust en zelfliefde.
Een portret van een vrouw met gesloten ogen in een moment van serene zelfzorg, met bloemen in haar haar. De compositie is een mooie, vredige en zachte herinnering aan het belang van rust en zelfliefde.
"Ik heb nooit gepland om één stijl te hebben. Ik volgde gewoon waar de kleur heen wilde."
Mijn kunst is niet begonnen met een manifest, maar met stille momenten, verspreide schetsen en een weigering om binnen de lijntjes te blijven. Ik creëer met het gereedschap dat die dag goed voelt. Dat kan inkt, pixels of houtskool zijn. Ik volg gewoon de emotie en laat die de vorm bepalen.