Dit kunstwerk is een grimmige studie in berekende chaos en geometrische harmonie, gedefinieerd door het monochrome palet. Het presenteert een dichotomie van vorm en textuur.
Aan de ene kant suggereert een dicht, ingewikkeld rasterwerk van donkere lijnen een stedelijk raamwerk of een digitaal wandtapijt. Dit deel voelt weloverwogen, gecontroleerd en bijna claustrofobisch in zijn details.
In scherp contrast hiermee staat het tegenoverliggende deel met een veld van lichtere, spontanere lijnen. De twee verschillende patronen ontmoeten elkaar op een precieze lijn, een grens die zowel een scheiding als een punt van vereniging is. De compositie nodigt uit tot een meditatie over orde en
Dit kunstwerk is een grimmige studie in berekende chaos en geometrische harmonie, gedefinieerd door het monochrome palet. Het presenteert een dichotomie van vorm en textuur.
Aan de ene kant suggereert een dicht, ingewikkeld rasterwerk van donkere lijnen een stedelijk raamwerk of een digitaal wandtapijt. Dit deel voelt weloverwogen, gecontroleerd en bijna claustrofobisch in zijn details.
In scherp contrast hiermee staat het tegenoverliggende deel met een veld van lichtere, spontanere lijnen. De twee verschillende patronen ontmoeten elkaar op een precieze lijn, een grens die zowel een scheiding als een punt van vereniging is. De compositie nodigt uit tot een meditatie over orde en