Een menselijk skelet van achteren gezien, ruggengraat perfect rechtop, ribben open als ramen. Takken ontspruiten uit de schouders, bloeiend in zachtroze. Vanuit het bekken cascade bloemenwortels naar beneden, lichaam versmeltend met aarde. Ze heeft geen gezicht - maar ze is een tuin geworden, die zowel naar boven als naar beneden reikt.
Een menselijk skelet van achteren gezien, ruggengraat perfect rechtop, ribben open als ramen. Takken ontspruiten uit de schouders, bloeiend in zachtroze. Vanuit het bekken cascade bloemenwortels naar beneden, lichaam versmeltend met aarde. Ze heeft geen gezicht - maar ze is een tuin geworden, die zowel naar boven als naar beneden reikt.
""In de stilte tussen schaduwen en bloei vinden we de verhalen die we nooit durfden te vertellen - geëtst in licht, verspreid als stof, nog steeds gloeiend."
- Stoflicht Atelier"
Dustlight Atelier verkent de stille poëzie van emotie, herinnering en transformatie door middel van kunst. Elk werk verweeft schaduw en zachtheid - puttend uit verdriet, natuur, identiteit en de grensgebieden waar licht doorbreekt. Met een focus op gedempte paletten, surrealistische planten en gefragmenteerde vormen, creëert Dustlight visuele meditaties voor moderne dromers - kunst die fluistert in plaats van schreeuwt.
Ingelijst aan de muur of gewikkeld om een notitieblok, elk ontwerp nodigt uit tot stilte, reflectie en verwondering.