Een sierlijke aquarelstudie van wilde bloemen en weidestengels, weergegeven in een verfijnd palet van sepia, oker en zacht grijs. Met losse penseelstreken en een lichte, luchtige compositie legt Sophia Calder de vluchtige schoonheid vast van flora die wordt waargenomen in de stille stilte van de natuur.
Een sierlijke aquarelstudie van wilde bloemen en weidestengels, weergegeven in een verfijnd palet van sepia, oker en zacht grijs. Met losse penseelstreken en een lichte, luchtige compositie legt Sophia Calder de vluchtige schoonheid vast van flora die wordt waargenomen in de stille stilte van de natuur.
"De aarde spreekt niet in woorden - ze spreekt in kleur, vorm en ritme. Creativiteit is hoe we luisteren.
-Onbekend"
Ik schilder planten en bloemen omdat ze me uitnodigen om even stil te staan en beter te kijken.
Er zit een stille harmonie in hun vormen - de manier waarop bloemblaadjes zich ontvouwen, bladeren buigen en kleuren met de tijd verschuiven.
In aquarel vind ik dezelfde geest als in Japandi design: minimaal maar warm, vloeiend maar opzettelijk.
Het is langzaam, bedachtzaam werk, waarbij kleine details de meeste schoonheid in zich dragen.