"Mark Renton ligt op zijn rug op een versleten tapijt, zijn uitdrukking is apathisch en afstandelijk, omringd door het afval van zijn verslaving, de scène is een grimmig en onverbloemd portret van de allure en wanhoop van drugsgebruik,
"Mark Renton ligt op zijn rug op een versleten tapijt, zijn uitdrukking is apathisch en afstandelijk, omringd door het afval van zijn verslaving, de scène is een grimmig en onverbloemd portret van de allure en wanhoop van drugsgebruik,