Egon Schiele's "Hurkend naakt met schoenen en zwarte kousen" (1912) is een voorbeeld van zijn radicale benadering van de menselijke vorm. Met grimmige lijnen, een niet-ideaal lichaam en een rauwe pose van achteren gezien, confronteert deze tekening kwetsbaarheid, isolatie en erotische spanning. Het is een kenmerk van Schiele's onverschrokken expressionisme aan het begin van de 20e eeuw in Wenen.
Egon Schiele's "Hurkend naakt met schoenen en zwarte kousen" (1912) is een voorbeeld van zijn radicale benadering van de menselijke vorm. Met grimmige lijnen, een niet-ideaal lichaam en een rauwe pose van achteren gezien, confronteert deze tekening kwetsbaarheid, isolatie en erotische spanning. Het is een kenmerk van Schiele's onverschrokken expressionisme aan het begin van de 20e eeuw in Wenen.