Boom en architectuur: Rhythms" (1920) van Paul Klee voegt het organische en het geconstrueerde samen tot één visuele symfonie. Door middel van abstracte ritmes, gestructureerde lijnen en zachte aardetinten roept Klee de stille harmonie op tussen natuur en architectuur. Een meditatieve compositie die evenwicht, groei en orde weerspiegelt in een unieke modernistische taal.
Boom en architectuur: Rhythms" (1920) van Paul Klee voegt het organische en het geconstrueerde samen tot één visuele symfonie. Door middel van abstracte ritmes, gestructureerde lijnen en zachte aardetinten roept Klee de stille harmonie op tussen natuur en architectuur. Een meditatieve compositie die evenwicht, groei en orde weerspiegelt in een unieke modernistische taal.