Ze draagt haar ruïne als een kroon - takken droog en oud, lelies warm tegen een huid die gebroken maar niet gebogen is. Haar blik is vast, niet verdrietig. Ze doet niet alsof ze heel is. Ze leidt met de schoonheid die eerst brak.
Ze draagt haar ruïne als een kroon - takken droog en oud, lelies warm tegen een huid die gebroken maar niet gebogen is. Haar blik is vast, niet verdrietig. Ze doet niet alsof ze heel is. Ze leidt met de schoonheid die eerst brak.
""In de stilte tussen schaduwen en bloei vinden we de verhalen die we nooit durfden te vertellen - geëtst in licht, verspreid als stof, nog steeds gloeiend."
- Stoflicht Atelier"
Dustlight Atelier verkent de stille poëzie van emotie, herinnering en transformatie door middel van kunst. Elk werk verweeft schaduw en zachtheid - puttend uit verdriet, natuur, identiteit en de grensgebieden waar licht doorbreekt. Met een focus op gedempte paletten, surrealistische planten en gefragmenteerde vormen, creëert Dustlight visuele meditaties voor moderne dromers - kunst die fluistert in plaats van schreeuwt.
Ingelijst aan de muur of gewikkeld om een notitieblok, elk ontwerp nodigt uit tot stilte, reflectie en verwondering.