Een surrealistisch en opvallend portret van een vrouw in een groene hoofddoek met rode rozen die uit haar mond komen, symbool voor mooie woorden, verborgen pijn of bloeiende creativiteit.
Een surrealistisch en opvallend portret van een vrouw in een groene hoofddoek met rode rozen die uit haar mond komen, symbool voor mooie woorden, verborgen pijn of bloeiende creativiteit.
"Ik schilder langzaam, als golven die steen snijden, zacht maar zeker."
Geduld is mijn belangrijkste materiaal. Of ik nu schilder met inkt, aquarel of stift, ik laat de tijd het werk vormgeven. Geen haast. Geen druk. Alleen aandacht. Ik wil dat mijn kunst voelt als een adempauze in een lawaaierige wereld.